در بیان تفأل به کلام الله مجید به حروف هجاء » ( فال با قرآن )
با وضو قرآن را بدست بگیر، آن را زیارت کرده و با توجه به نیتی که در دل داری ،
صفحه ای از کتاب خدا را باز کن. از آن صفحه ، هفت ورق جلو برو. بعد از آن ، از ابتدای
صفحه، هفت سطر بشمر و پایین بیا. بعد در میان سطرهای بعدی ، هفت بار کلمه
« ان » را پیدا کن. بعد از یافتن هفتمین بار از کلمه « ان » ، دوباره هفت سطر بشمر
و جلوتر برو. ابتدای سطر هفتم از هفتمین کلمه « ان » که پیدا کرده ای، اولین حرفی
که سطر با آن شروع شده، معنی فال توست. آن را با فال بالا معنی کن!
« در بیان تفأل به کلام الله مجید به حروف هجاء » | |||
( فال با قرآن ) | |||
شمر از سطر هفت از هفتمین ان | گشا مصحف،ورق زان هفت گردان | ||
عقیدترا بران ای صاحب فال | ز هفتم سطر،حرفِ اولست قال | ||
ز «ب» از منعمانت ، فتح بابست | چو فال آید « الف » خیر و صواب است | ||
ز «ث» دنیا و دین بر دست می آر | چو «ت» آید ، بباید توبه زان کار | ||
ز «ح» از اقربا ، جام خوشی نوش | چو «ج» آید ، بکن جهدی و می کوش | ||
ز « د » اصحاب دولت را خبرگوی | چو «خ» آید، امان از خوف میجوی | ||
ز« ر » نیکی بود ، شادان نشینی | چو « ذ » آید، تو خود آن خوار بینی | ||
ز «س» بینی سعادتهای بی حد | چو « ز » آید، بیابی مالِ بی عدّ | ||
ز «ص» ای خواجه ، صبر و مکث باید | چو «ش» آید، خصومت پیشت آید | ||
ز «ط» زاهد شوی ، تقوی برانی | چو «ض» آید،در آن کار است گرانی | ||
ز «ع» امر محبتها عیان است | چو « ظ » آید، ظفر بر دشمنان است | ||
ز «ف» شادی تو را باشد به هر حال | چو «غ » آید، خطر باشد،بده مال | ||
ز «ک» ایمن نباید بود از هول | چو «ق» آید، شوی مقبول در قول | ||
ز «م» آید ملامتهای مشهود | چو «ل» آید ، برآید حاجتت زود | ||
ز «واو » ت هست نعمت توی در توی | چو «ن» آید، بود آن کار نیکوی | ||
ز « لا» تشویش باشد نی نه چندان | چو «ه»آید ، خدا خشنود و خصمان | ||
ه خشنود انی از نعم المابی | چو «ی» آید ، زغایب مژده یابی |