آدابی چند در باب وبلاگ (طنز)

آدابی چند در باب وبلاگ:

قابل توجه کسانی که به هر حربه ای برای جلب comment بیشتر ( نظر) متوسل میشوند.

 

منقول است که شیخ تبرزین در کتاب جوامع الاراجیف در مذمت کامنت ننوشتن (بله! اون زمان هم وبلاگ بوده) آورده است که

دیدم شخصی وبلاگی را خواند و کامنت ننوشته خارج شد.

 گفتمش:

تــو اردکـــــی یا غـــــازی                 امدی زیارت یا که چش چرونی

تــو  کــه وبـلاگ میــخونی                 فـــــارســـی رو هـــم مــیــدونی

کــامــنـت بـذار بــراشــون                 نــــگــــن نــا مــهربــــونـــــــی

( میتونید یکم خشن ترش کنید و به جای کلمه ی نامهربانی کلمه ی مناسب تری بذارید )

 

و در مدح کامنت نوشتن آمده است:

هر کس وبی را خواند یا حتی نخواند! و در آن کامنتی نوشت 1024 در 768 ثواب برای او نوشته میشود.( توضیح:رقم سمت راست معرف ثواب در دنیا و رقم سمت چپ ثواب در آخرت است )

 

آورده اند  که مستحب است با کلیک راست وارد شویم ( میدونم سخته! )

 

شکیات:

اگر بین دو صفحه شک کردیم در صفحه قبل کامنت گذاشتیم یا نه دو حکم دارد :

 

اگر قبل از dc شدن بود احتیاط واجب است که برگردیم و کامنت بگذاریم. ولی اگر dc کردیم باز احتیاط واجب است که برگردیم و کامنت بگذاریم.( dc در مسائل قبل گفته شد )

 

اگر خواننده دید که در نوشتن کامنت به حرج است. مثلا کسی که دستش چلاق است. باز احتیاط واجب است برگردیم و کامنت بگذاریم.( می تونید از Speech Recognition  ویندوز ویستا کمک بگیرید... گفتم وسط این اراجیف یه مطلب علمی هم گفته باشم )

 

باقی مال فردا