همیشه او مقصر نیست
امروزه بسیارى از والدین از ناتوانى و مسئولیت نپذیرفتن فرزندشان شکایت مى کنند و مرتب فرزندشان را سرزنش مى کنند و او را مورد انتقاد و تنبیه قرار مى دهند. داشتن کودکى مسئولیت پذیر آرزوى هر پدر و مادرى است و والدین به علت داشتن فرزندى بردبار به خود مى بالند. اگر فرزند شما توجه کافى به مسئولیت هایى که به او واگذار مى شود، ندارد سعى کنید به جاى انتقاد و تنبیه ، روحیه مسئولیت پذیرى را در او پرورش دهید.
براى این کار ابتدا سعى کنید رفتارى داشته باشید که از فرزندتان انتظار دارید. درباره روحیه مسئولیت پذیرى و تلاش براى انجام درست وظایف با او صحبت کنید. این نکته را به یاد داشته باشید که تعلیم بردبارى و مسئولیت پذیرى به مرور زمان صورت مى گیرد و شما نمى توانید در یک لحظه از کودکتان فردى مسئول و سختکوش بسازید . وقتى ناتوانى یا حتى کوتاهى کودک را در مقابل انجام وظایفى که به او سپرده شده مى بینید، به جاى سرزنش در مورد نوع رفتارش با او صحبت کنید. از او بخواهید دامنه توجه اش را گسترش دهد. به او بیاموزید براى انجام مسئولیتى که به او سپرده اید تمرکز نموده و از توانایى هایش استفاده کند.
این نکته را به یاد داشته باشید که تعلیم بردبارى و مسئولیت پذیرى به مرور زمان صورت مى گیرد و شما نمى توانید در یک لحظه از کودکتان فردى مسئول و سختکوش بسازید .به او بگویید که از نظر شما فرد توانایى است و مطمئن هستید که مى تواند کارى که به او سپرده شده را انجام دهد. از او حمایت کنید و به او احترام بگذارید. فرزند خود را تشویق کنید در اجتماع حضور بیشترى داشته باشد و به دیگران کمک کند.به او بیاموزید در کارهاى گروهى شرکت کند. به او کمک کنید تا درک درستى از فعالیت هاى گروهى با همسالان خود بیابد.
در هنگام مشارکت و همکاری با شما از انتقاد و سرکوب نمودن کیفیت کار او بپرهیزید . چرا که زمانی افراد به رفتار خود تکرار می بخشند که پیامد های مثبتی برای آنان داشته باشد. لذا اگر در همکاری با شما احساس لذت نموده و لحظات خوبی را بگذراند سعی در انجام مجدد آن و فراهم سازی زمینه های تکرار می نماید.
جلسات دوستانه و خانوادگی نیز روشی است تا با همدلی و تبادل احساسات افراد روحیه مشارکت را در خود تقویت کنند و از با هم بودن خشنود شوند. نیاز هایشان را ابراز کنند و نیاز های دیگر اعضای خانواده را بشنوند.
اگر او به این درک درست برسد مى آموزد که باید به دیگران احترام بگذارد و مسئولیت هاى خود را به درستى انجام دهد. هیچ گاه به او نگویید ما همه مانند یکدیگر هستیم چون ما واقعاً با هم تفاوت داریم. به او بگویید ممکن است بتواند کارى را بهتر از همسالان دیگرش انجام دهد همان گونه که گاهى آنها بهتر از فرزند شما کارى را انجام مى دهند. زمانى که فرزندتان توانست از عهده مسئولیت خود برآید، مى توانید جایزه اى براى او در نظر بگیرید. اما باید زمان و مکان درستى را براى جایزه دادن انتخاب کنید. به طورى که او متوجه نتیجه خوب کارى که انجام داده بشود (فوریت تشویق).
