گريه کن، گريه قشنگه!
وقتي که يک فشار روحي رواني يا جسمي به فرد وارد مي‌شود برحسب شدت آن فشار و متناسب با شخصيت فرد و انتظارات او واکنش‌هايي که در مقابله با آن بروز مي‌دهد، متفاوت خواهد بود. امکان دارد شما در يک تنش وحشتناک با احساس خشم بگوييد: «خدايا چرا من؟!» اما شخص ديگري همين تجربه و حس شما را تنها با گم کردن هزار تومان يا سرماخوردگي ساده به دست آورد. کلا واکنش‌ها را به دو دسته تقسيم مي‌کنيم:
1) واکنش‌هاي مقابله‌اي هيجان‌مدار
2) واکنش‌هاي مقابله‌اي مساله‌مدار
گريه کردن در واقع نوعي تخليه هيجاني است که در گروه اول جاي مي‌گيرد. اگر فشار روحي از حد توان فرد بالاتر باشد بدن او سوپاپ‌هاي اطميناني دارد که کمک مي‌کنند از صدمه به فرد جلوگيري شود.
گريه کردن يکي از اين سوپاپ‌هاست که اگر افراط و تفريط در آن صورت نگيرد نه تنها بد نيست بلکه واکنش مثبتي تلقي مي‌شود و در موقع بروز فشاري که از حد توان شما بيشتر است به جاي واکنش هيجاني منفي مانند فرياد کشيدن و صدمه زدن به خود يا اشيا‌ء (شيشه شکستن) مي‌تواند جايگزين شود.
آنهايي که اهل خودخوري هستند بيشتر از بقيه به بيماري‌هاي عمده رواني مبتلا مي‌شوند و در يک سيکل معيوب قرار مي‌گيرند. برخي از مردان گريه کردن را بد مي‌دانند مثلا بعضي‌ها مي‌گويند ما بزرگ شده‌ايم. گريه مال بچه‌هاست! بعضي هم مي‌گويند مرد که گريه نمي‌کند! و حرف‌هاي اينچنيني، براي همين خانم‌ها کمتر از آقايان به مشکلات رواني دچارند. آنها از واکنش گريه بهره مي‌گيرند و با اين مکانيسم دفاعي از سکته قلبي مي‌گريزند. آمارها نشان مي‌دهد شيوع سکته قلبي در مردها بيشتر است. وقتي يکي عامل استرس‌زا هجوم مي‌آورد خانم‌ها با حرف زدن و گريستن خود را تخليه مي کنند. اما بايد دقت کنند از گريه به عنوان راه‌حل استفاده نکنند تنها بايد به طور گذرا از گريه کردن استفاده کنند، دعا کردن، نذر و توکل به خدا، درد دل با ديگران و همچنين تکنيک‌هاي آرام‌بخش هم بايد استفاده شود تا بتوان در آن لحظه پرتنش کمي آرام شد و فرصتي دوباره به بدن خود داد تا آماده حل کردن مساله و مشکل موجود شود.
1) واکنش‌هاي مقابله‌اي هيجان‌مدار
2) واکنش‌هاي مقابله‌اي مساله‌مدار
گريه کردن در واقع نوعي تخليه هيجاني است که در گروه اول جاي مي‌گيرد. اگر فشار روحي از حد توان فرد بالاتر باشد بدن او سوپاپ‌هاي اطميناني دارد که کمک مي‌کنند از صدمه به فرد جلوگيري شود.
گريه کردن يکي از اين سوپاپ‌هاست که اگر افراط و تفريط در آن صورت نگيرد نه تنها بد نيست بلکه واکنش مثبتي تلقي مي‌شود و در موقع بروز فشاري که از حد توان شما بيشتر است به جاي واکنش هيجاني منفي مانند فرياد کشيدن و صدمه زدن به خود يا اشيا‌ء (شيشه شکستن) مي‌تواند جايگزين شود.
آنهايي که اهل خودخوري هستند بيشتر از بقيه به بيماري‌هاي عمده رواني مبتلا مي‌شوند و در يک سيکل معيوب قرار مي‌گيرند. برخي از مردان گريه کردن را بد مي‌دانند مثلا بعضي‌ها مي‌گويند ما بزرگ شده‌ايم. گريه مال بچه‌هاست! بعضي هم مي‌گويند مرد که گريه نمي‌کند! و حرف‌هاي اينچنيني، براي همين خانم‌ها کمتر از آقايان به مشکلات رواني دچارند. آنها از واکنش گريه بهره مي‌گيرند و با اين مکانيسم دفاعي از سکته قلبي مي‌گريزند. آمارها نشان مي‌دهد شيوع سکته قلبي در مردها بيشتر است. وقتي يکي عامل استرس‌زا هجوم مي‌آورد خانم‌ها با حرف زدن و گريستن خود را تخليه مي کنند. اما بايد دقت کنند از گريه به عنوان راه‌حل استفاده نکنند تنها بايد به طور گذرا از گريه کردن استفاده کنند، دعا کردن، نذر و توکل به خدا، درد دل با ديگران و همچنين تکنيک‌هاي آرام‌بخش هم بايد استفاده شود تا بتوان در آن لحظه پرتنش کمي آرام شد و فرصتي دوباره به بدن خود داد تا آماده حل کردن مساله و مشکل موجود شود.
