استحباب قمه زنی
با تیغ قمه از عشق
حک کرده ز خون عاشق
بر سر که اگر بودم
در کرب و بلا عطشان
اغشته به خون می شد
این پیکر نا قابل
قمه زنی
قمه زنی= هراس دشمنان تشیع
عکس مراجعی که فتوا به استحباب و جواز قمه زنی داده اند:
مرحوم میرزای نائینی قدس سره
مرحوم حائری قدس سرهسید محمد صادق روحانیسید محمد صادق روحانی سید صادق شیرازیشیخ حسین وحید شیخ محمد تقی بهجتسید علی سیستانیشیخ یوسف صانعی
استفتاء از حضرت ایت الله سیستانی در مورد قمه زنی: یکی از روحانیون اصفهان چندی پیش از حضرت ایت الله سیستانی در مورد قمه زنی سوال کرد که ایشام فرمودند من نظر دارم ولی ان را اعلام نمی کنم. اما چندی بعد یکی دیگر از روحانیون اصفهان (سید ر -ه) به ایشان عرض کرد که ما مقلد شما هستیم، نظر شما در مورد قمه زنی چیست؟ ایشان فرموده بودند جایز است. همچنین پسر ایت الله سیستانی اظهاراتی داشته اند که متاسفانه به دلیل اینکه حوصله دردسر ندارم ان را عنوان نمی کنم
عاشورای حسینی. حفظ شعاعر و فرهنگها
نماز خواندن وهن مذهب است!! از فردا نماز نخوانید
دوست دارم خیلی صریح- واضح و مختصر و مفید حرفم را بزنم و حوصله خواننده را سر نبرم. دو ایراد به قمه زنی می گیرند که من در این بخش به فضل خدا بر اساس دلایل عقلی وروایی و فتوایی بی پایه و اساس بودن هر دو ایراد را به اثبات می رسانم. هو العالم و هو الهادی.
می گویند قمه زنی ضرر است. اولا ان ضرری که حرام است ضرر دفعی است. مثلا فردی به یکباره انگشت خود را قطع کند یا دندان خود را بشکند. این ضررها حرام است. وگرنه هر ضرری که حرام نیست. اگر اینطور بود خوردن نوشابه و چیپس و پفک و استفاده از موبایل و ... همگی ضرر رساننده است و باید حرام باشد!!! موبایل سرطان زا و عقیم کننده است. روغنی که در پخت غذا به کار می رود ضرر رساننده است پس باید حرام باشد؟ تماشای تلویزیون چشم را ضعیف می کند پس حرام است. دوما اینکه مگر عمل حجامت نیست که یک لیوان خون از بدن انسان می گیرد؟ و پس از این عمل- حجامت کننده خون گرفته شده را در لیوان به انسان نشان می دهد؟ این عمل کاری است که فوق العاده برای انسان مفید است و در روایات هم بسیار مدحش شده است. مگر یک یا چند قمه ای که انسان بزند و به وسیله این کار عشق و ارادتش را به حضرت ابا عبدالله علیه السلام نشان دهد عیبی دارد؟ مگر غیر از این است که مختصر خون ان به سرعت بند می اید و بلافاصله به حمام می روند. فرق قمه زنان با یاران ابوعبدالله چیست؟ البته من نمی خواهم مقام یاران امام را پایین بیاورم- انها مقامی در حد انبیا دارند ولی قمه زن با این کار خود به امام حسین علیه السلام اعلام می کند که اگر در کربلا بود در صف یاران قرار می گرفت و شهید می شد. پس از جنگ جمل در هنگام تقیم غنایم فردی از اصحاب امام گفت که ای کاش برادر من هم بود و چنین شکوهی را می دید! امام فرمودند ایا برادرت دلش می خواست که با ما باشد؟ مرد فرمود بلی. امام فرمودند پس با ما بود و چه بسا امروز کسانی با ما بودند که هنوز به دنیا نیا مده اند و در پشت پدران و شکم مادران خود هستند. این حدیث نشان دهنده این است که یاری کردن امام حسین مختص به همان دوره نبوده و نیست و اکنون هم می توان به یاری امام حسین پرداخت که بهترین راه ان اول رعایت تقوی و سپس عزاداری برای ایشان است تا عاشورا را همیشه زنده نگه داریم. عاشورای حسینی حفظ شعاعر و سنتهاست. ایراد دومی که به قمه زنی می گیرند این است که می گویند وهن مذهب است. ما اساسا چیزی به عنوان وهن در مذهب نداریم. دشمنان همه کارهای ما را مسخره می کنند. چون می دانند که با بمب گذاری و تخریب و ... کاری از پیش نخواهند برد. اگر با بمب گذاری حرم امامین عسگریین علیهما السلام را تخریب کردند ایا توانستند فرهنگ این دو امام بزرگوار را از بین ببرند؟ یا اینکه همه ساله در سالروز تخریب مردم هزاران اس ام اس تسلیت برای همدیگر می فرستند و در روضه ها و مجالس هم این مصیبت ذکر می شود؟ پس اگر چه به ظاهر لتمه وارد می شود اما فرهنگ تشیع نه تنها ضربه نمی بیند بلکه قویتر هم می شود. و یا تخریب حرم ائمه اربعه بقیع علیهم السلام که سالها پیش توسط وهابیون لعنهم الله انجام گرفت ایا توانست چیزی از فرهنگ غنی تشیع کم کند؟ اگر چه ان امامان حرم ندارند اما زائرن بی شماری دارند که حتی از پشت دیوارهای بقیع هم انها را صدا می زنند و هزاران روضه و مجلس عزاداری برای انان در ایران و عراق و... برپا می شود و فقه الباقر و فقه الصادق علیهما السلام در هزاران مدرسه تدریس می شود و گفتارهای انان را به گوش جان می سپرند. همچنین با بمب گذاریهای متعدد خود نمی توانند ضربه ای بر عزاداری میلیونی شیعیان در کربلا وارد کنند. که البته همین بمب گذاریها نشانه نا امیدی و ترس دشمنان از شیعه است چون به راستی که هیچ مکتبی قویتر از عاشورا نیست. پس دشمنان به خوبی متوجه این مساله شده اند که با بمب گذاری و تخریب کاری از پیش نخواهند برد به همین دلیل از حربه تمسخر استفاده می کنند. واقعا مضحک است که ما دین خود را معطل تمسخر های انها بدانیم. ما نباید به انها توجه کنیم. وهابیت زیارت ائمه که همگی حجة خدا هستند را مسخره می کند. استفاده از مهر کربلا که طبق صریح روایت باعث قبولی قطعی نماز است را شرک می داند و موارد بسیاری دیگر که انها مسخره می کنند. من در مرداد 86 در قبرستان بقیع با یکی از وهابیهای افغانی که فارسی را فول بود برخورد کردم که می گفت پیامبر مرده است و دیگر نمی شنود و اراجیفی در مورد بهترین خلق خدا می گفت و ما را مسخره می کرد که امام را زنده و حی می دانیم. ما اعتقاد داریم که امام زنده و مرده ندارد و در هر دو حال قدرت دارد و نیز در یک مکان می تواند از مکان دیگر خبر دهد و از زمان اینده نیز خبر دهد. اما دشمنان همه اعتقادات ما را مسخره می کنند. ایا ما باید به خاطر تمسخر انان اعتقادات خود را زیر پا له کنیم؟ همانطور که در مورد بدعت تازه مطرح شده یعنی همین بحث وحدت بسیاری از اعتقادات شیعیان نادیده گرفته شد و پایمال شد. وحدت به معنای دوستی و برادری خوب است ولی نه در حدی که ما اصلا دشمنان اهل بیت به خصوص عمر و ابوبکر را نه در کتب درسی و نه در رسانه ها به مردم نشناسانیم. و یا زیارت قبر ابولولو را در کاشان ممنوع کنیم.